Een rondleiding door de uitgebreide galerijen van het Louvre Museum bieden een spoedcursus in de beste kunst van de westerse beschaving. Enkele van 's werelds beroemdste meesterwerken zijn hier te zien, waaronder de Mona Lisa van Leonardo da Vinci en de Vénus de Milo.
Een groot aantal van de schilderijen van het museum waren eigendom van de verschillende koningen die in het Louvre woonden toen het een koninklijke residentie was; andere stukken werden verworven via de verdragen van Frankrijk met het Vaticaan en de Venetiaanse Republiek. De collectie werd verder verrijkt door de buit van Napoléon I.
Het Musée du Louvre, 's werelds grootste museum, bundelt duizenden kunstwerken in een tentoonstellingsruimte van 73.000 vierkante meter verdeeld over drie delen: de vleugels Denon, Richelieu en Sully, in een magnifiek gebouw dat ooit het paleis van de Franse koningen.
Elke vleugel heeft meer dan 70 kamers met schilderijen en kunstvoorwerpen, plus enorme zalen vol sculpturen. Het is onmogelijk om de hele collectie in één dag of zelfs in een week te zien.
Een bezoek aan het Louvre is een van de essentiële dingen om te doen in Parijs. De meeste toeristen hebben echter enige begeleiding nodig om de kunst en het rijke culturele erfgoed echt te waarderen. Deze checklist met 15 "hoogtepunten" van het Louvre bevat historische context en diepgaande inzichten over elk stuk om uw ervaring te verbeteren. U kunt hier komen door een auto te huren.
Zie ook: Overnachtingen in de buurt van het Louvre in Parijs
1. Mona Lisa van Leonardo da Vinci (Denon-vleugel, kamer 711)
Geleerden debatteren over wat de Mona Lisa tot een van de meest gerenommeerde schilderijen ter wereld maakt. Een verklaring is het gevoel van mysterie.
Hoewel de identiteit van de geportretteerde onduidelijk is, wordt aangenomen dat de geportretteerde vrouw Lisa Gherardini is, echtgenote van Francesco del Giocondo (een zijdehandelaar in Florence, Italië). Om deze reden is de Italiaanse naam van het schilderij La Gioconda, wat zich vertaalt naar La Joconde in het Frans.
Een andere verklaring voor de beroemdheid van het schilderij is de raadselachtige glimlach, mogelijk symbool voor het ideaal van geluk. Haar boeiende uitdrukking en zijdelingse blik hebben een manier om kijkers te betoveren. Waarnemers zien hoe de Mona Lisa naar hen lijkt te kijken, waar ze ook staan in de kamer.
Veel bezoekers komen alleen naar het Louvre om dit ene schilderij te zien, zeker het meest beroemd kunstwerk. Gemaakt door Leonardo da Vinci rond 1503, het kleine schilderij in de Salle des États (kamer 711) is bedekt met een extra laag plexiglas en wordt meestal omringd door een menigte toeristen die een glimp proberen op te vangen ervan.
Om een beter beeld van dit schilderij te krijgen, is het een goed idee om een kleine groepswandeling door het Louvre te maken onder leiding van een goed geïnformeerde gids. Tijdens deze drie uur durende tour kunnen deelnemers de lange toegangslijnen van het museum overslaan en rechtstreeks naar de must-see werken gaan, waardoor ze het meeste uit de tijd in het museum halen.
2. Les Noces de Cana van Véronèse (Denon-vleugel, kamer 711)
Paolo Caliari (bekend als Véronèse) creëerde Les Noces de Cana in 1563, in opdracht door het benedictijner San Giorgio Maggiore-klooster in Venetië.
Het grootste schilderij van het Louvre, dit immense canvas van zes meter hoog en tien meter breed beslaat een hele muur van de Louvre-galerij van vloer tot plafond. Oorspronkelijk was het bedoeld om de refter van het Venetiaanse klooster te versieren.
Les Noces de Cana (Het huwelijksfeest in Cana) is een meesterlijke compositie dat de bijbelse huwelijksscène uitbeeldt in Kana in Galilea, de gebeurtenis volgens Johannes de Apostel wanneer Christus het wonder verricht om water in wijn te veranderen.
De opmerkelijke compositie van meer dan 100 figuren oogt op de een of andere manier eerder harmonieus dan druk. De bruid en bruidegom zitten aan het einde van de bankettafel aan de linkerkant. Christus staat centraal omringd door zijn discipelen. Hedendaagse Venetianen mengen zich met bijbelse personages in oosterse tulbanden.
De verbazingwekkende aandacht voor detail van de kunstenaar komt tot uiting in de realistische details, zoals het draperen van de prachtige Venetiaanse kostuums. De actievolle scène zit vol verrassingen: een dwerg die een parkiet vasthoudt (linksonder), vogeltjes, vriendelijke honden en een grappige kat (rechtsonder) die een ongenode gast lijkt te zijn terwijl hij met zijn klauwen aan een waterkan.
3. Vénus de Milo (Sully-vleugel, kamer 345)
De Vénus de Milo staat in de Galerie des Antiques van het Louvre, in de Salle de la Vénus de Milo (kamer 345), een weelderige 19e-eeuwse galerij die is bekleed met rood marmer.
Dit verleidelijke beeld, ook wel bekend als Aphrodite, vertegenwoordigt het Griekse ideaal van schoonheid. Het beeld van de godin, dat rond 100 v.Chr. 1820 en werd geschonken aan Lodewijk XVIII.
Wat dit beeld tot een meesterwerk maakt, is de uitgebalanceerde compositie, het gevoel van ruimte en de manier waarop het gordijn over de heupen van de godin valt. Helaas maken de ontbrekende stukjes marmer het moeilijk om het beeld volledig te identificeren en te begrijpen.
Kunsthistorici hebben geprobeerd zich voor te stellen hoe haar armen waren geplaatst en waar ze had kunnen staan. Sommigen geloven dat ze misschien een appel, een kroon of een schild vasthield. Een andere hypothese is dat Venus een spiegel in één hand hield om haar spiegelbeeld te bewonderen.
4. Victoire de Samothrace (Denon-vleugel, kamer 703)
Dit monumentale klassieke beeldhouwwerk is een meesterwerk van Hellenistische kunst en adembenemend om te zien. De Victoire de Samothrace (Gevleugelde Overwinning), gepresenteerd in zijn eigen ruimte bovenaan de grote Daru-trap, heeft een manier om bezoekers te boeien wanneer ze slaan de hoek om en vangen een glimp op van het beeld.
De gevleugelde Goddess of Victory (Nike) zit in een moedige houding op de boeg van een schip en leidt een schip dat door onstuimige windvlagen vaart. De gevleugelde Godin van de Overwinning werd rond 190 v. zo nauwkeurig afgebeeld dat je nauwelijks kunt geloven dat het 2000 jaar vóór fotografie en grafische 3D-modellering is gemaakt. De spiraalvormige compositie creëert het effect van krachtige beweging, met de vleugels naar achteren gehouden en het rechterbeen voor het linker geplaatst.
Dankzij de subtiel weergegeven sculpturale details lijkt de godin doordrenkt met water. Haar kleding krijgt het realistische effect van lichte stof die zich vastklampt aan haar heupen en benen, waardoor de vorm van het naakte vrouwenlichaam zichtbaar wordt. Tegelijkertijd doet een briesje de gedrapeerde tuniek van de godin golven, wat een verbluffend gevoel van realisme geeft.
5. Le Sacre de l'Empereur NapoléonIer door Jacques-Louis David (Denon-vleugel, kamer 702)
Napoléon I gaf Jacques-Louis David de opdracht om dit majestueuze schilderij te maken als document van zijn kroningsceremonie. Napoléon riep zichzelf in mei 1804 uit tot keizer na een staatsgreep na zijn zegevierende militaire campagnes in Italië en Egypte.
De kroningsceremonie werd uitgevoerd volgens het protocol van de kroning van een koning in de Franse monarchale traditie. Napoleon kroonde zichzelf echter terwijl hij tegenover de gemeente stond in plaats van door de paus te worden gekroond, om een verklaring af te leggen over zijn onafhankelijkheid van de kerk.
Jacques-Louis David woonde de kroningsceremonie van 2 december 1804 bij in de Notre-Dame kathedraal in Parijs. Van 1805 tot 1808 maakte de kunstenaar dit onberispelijk gedetailleerde en levensechte schilderij van het evenement, compleet met 146 aanwezigen.
De kroning van keizer NapoleonI overspant een oversized canvas van zes meter bij 10 meter; de grootse proporties geven kijkers de indruk daadwerkelijk aanwezig te zijn bij de kroningsceremonie. Bij het bekijken van het schilderij zou Napoléon een statement hebben gemaakt met betrekking tot zijn grootsheid en realisme: "Men kan door dit schilderij lopen!"
David geeft de ceremonie nauwkeurig weer terwijl voldoen aan het verzoek van Napoléon om een symbolische en politieke boodschap over te brengen, het evenement te verheerlijken om het een unieke plaats in de geschiedenis te geven.
Les Salles Rouges (Rode Kamers) tonen De Kroning van Keizer NapoléonI en andere prestigieuze historische schilderijen, zoals Madame Récamier van Jacques-Louis David, Le Radeau de la Méduse (Het vlot van de Medusa) door Théodore Géricault, Mademoiselle Rivière door Jean-Auguste-Dominique Ingres, La Liberté Guidant le Peuple (Vrijheid leidt het volk), en La Mort de Sardanapale (Dood van Sardanapalus) door Eugène Delacroix.
6. La Liberté Guidant le Peuple (Denon-vleugel, kamer 700)
Dit suggestieve schilderij illustreert een van de belangrijkste gebeurtenissen in de Franse geschiedenis, de Parijse opstand van juli 1830, toen de Republikeinen van Frankrijk leidden een opstand tegen de regering van de Tweede Grondwet.
Delacroix was van plan La Liberté Guidant le Peuple (Vrijheid leidt het volk) om belicht de waarden van de revolutie van 1789 en het ideaal van volkssoevereiniteit. De creatie van dit stuk was een patriottische daad, aangezien Delacroix hartstochtelijk geloofde in de Republikeinse zaak.
De allegorische figuur van Vrijheid wordt afgebeeld als een sterke en inspirerende vrouw met blote borsten (naaktheid is gebruikelijk in Franse historische schilderijen ), wat duidt op afstamming van een klassieke Griekse godin. Bewijs van haar vastberadenheid en vechtlust, ze houdt een Franse vlag in de ene hand en een infanteriekanon in de andere.
De figuur van Liberty komt zegevierend tevoorschijn uit een donkere, rokerige achtergrond en lijkt te baden in licht, symbolisch voor haar morele verlichting. Delacroix geeft een diep emotionele, romantische interpretatie aan het schilderij en tegelijkertijd een realistische kwaliteit.
7. Psyché Ranimée par le Baiser de l'Amour door Antonio Canova (Denon-vleugel, kamer 403)
Van alle sculpturen in de met zonlicht gevulde Galerie Michel-Ange (kamer 403), deze is het charmantst weergegeven. Dit beeldhouwwerk, Psyche Revived by the Kiss of Love (ook getiteld L'Amour et Psyché in het Frans) is geïnspireerd op het mythologische verhaal van Cupido en Psyche uit Ovidius' Metamorfosen.
In dit verhaal ziet Cupido Psyche die in slaap is gevallen na het inademen van een verboden drankje. Cupido nadert zachtjes Psyche, op het punt haar te kussen. Dan wordt Psyche wakker en omhelst loom Cupido. Dit is het tedere moment vastgelegd in dit betoverende meesterwerk.
Antonio Canova creëerde een stuk vol emotie, typerend voor romantische neoklassieke beeldhouwkunst. Tegelijkertijd is het beeld zo precies dat de figuren levensecht lijken.
Let op het fijne beeldhouwwerk van Cupido's vleugels, de koker vol pijlen en de versiering op de amfora. Bewonder de manier waarop Cupido Psyche's nek vasthoudt en de welving van haar heup terwijl ze zich omdraait om hem te omhelzen, allemaal weergegeven met een perfect gevoel voor verhoudingen en beweging.
Zorgvuldig gebeitelde kenmerken en anatomische details zoals Psyche's navel en sierlijke tenen voegen een gevoel van authenticiteit toe, waardoor de indruk wordt gewekt dat de figuren van vlees zijn gemaakt in plaats van van marmer.
8. Lodewijk XIV door Hyacinthe Rigaud (Sully-vleugel, kamer 916)
Dit symbolische schilderij van de "Zonnekoning" werd in 1701 gemaakt door de Franse koninklijke portretkunstenaar Hyacinthe Rigaud. Het schilderij was oorspronkelijk bedoeld als geschenk voor Filips V van Spanje, maar het Franse hof vond het zo leuk dat het schilderij nooit naar de Spaanse koning is gestuurd.
Het portret, prachtig gedetailleerd weergegeven, stelt Lodewijk voor XIV als het ultieme beeld van absolute macht. De weelderige achtergrond en de indrukwekkende kroningsgewaden van de koning symboliseren zijn grootsheid. Lodewijk XIV was 63 jaar oud toen dit portret werd geschilderd.
Let op de rijkdom van het gewaad van de koning, dat is geborduurd met fleurs-de-lys (leliebloemen), het koninklijke symbool. Op de achtergrond rust een kroon naast de koning op een kruk. Dit schilderij is ontworpen om de kijker te herinneren aan de autoriteit van Lodewijk XIV.
9. La Dentellière van Jan Vermeer (Richelieu-vleugel, kamer 837)
Renoir beschouwde Jan Vermeers schilderij van De kantwerkster als een van de mooiste schilderijen in de wereld. La Dentellière is gemaakt door Vermeer rond 1669 of 1670.
Het motief van kant werd vaak gebruikt in 17e-eeuwse Nederlandse schilderijen om traditionele vrouwelijke deugden te symboliseren. Op de voorgrond van het schilderij staat een boekje dat hoogstwaarschijnlijk een bijbel is, wat het stuk een extra laag morele en religieuze suggestie geeft.
Vermeer schilderde graag scènes uit het dagelijks leven en was bedreven in het uitbeelden van bekende voorwerpen op een aansprekende manier. De jonge vrouw (hoogstwaarschijnlijk de vrouw van Vermeer) is gefocust op haar nauwgezette kantwerkwerk.
De draad tussen de vingers van de vrouw en de spelden en klosjes vormen het centrale brandpunt van het stuk. De objecten worden waziger op de achtergrond, waardoor het natuurlijke optische veld van het menselijk oog wordt nagebootst.
Vincent van Gogh prees dit schilderij vanwege de harmonieuze mix van kleuren, te zien in het levendige naaikussen en de veelkleurige garens.
10. Chevaux de Marly (Richelieu-vleugel, Cour Marly)
De Chevaux de Marly (Marly-paarden) werd in opdracht van koning Lodewijk XIV gemaakt voor de paardenvijver van Château de Marly. Dit monumentale Carrara-marmeren beeldhouwwerk, gemaakt tussen 1739 en 1745, is een meer dan levensgrote afbeelding van twee paarden die worden vastgehouden door bruidegoms.
De beeldhouwer, Guillame Coustou, werd waarschijnlijk geïnspireerd door de oude Romeinse beelden die voor van het Quirinaalpaleis in Rome, waarop halfgoden Castor en Pollux te zien zijn die proberen hun paarden te temmen. Verwijzend naar deze klassieke verwijzing, symboliseren de Marly Horses de strijd tussen mens en natuur (vertegenwoordigd door een ongetemd paard).
11. Le Couronnement de la Vierge (Denon-vleugel, kamer 708)
De Kroning van de Maagd, tentoongesteld in de mooie Salon Carré van het Louvre (kamer 708), is een van de meesterwerken van de middeleeuwse schilderkunst van het Louvre. Guido di Pietro, bekend als Fra Angelico, creëerde dit werk van 1430 tot 1432 en het werd oorspronkelijk gebruikt als altaarstuk voor het klooster van San Domenico in Fiesole buiten Florence.
Het thema van de kroning van de Maagd werd in de 13e eeuw heel vaak afgebeeld in de kunst, en dit voorbeeld toont uitzonderlijke delicatesse en artistieke schittering.
Het weelderige schilderij illustreert de tenhemelopneming van de Maagd Maria terwijl ze wordt verwelkomd in de hemel en gekroond door Christus, die wordt afgebeeld terwijl hij hoog boven de menigte toeschouwers zit op een troon die toegankelijk is via marmeren treden.
De scène wordt weergegeven met ongelooflijke details en in heldere tinten. Fra Angelico schilderde bijvoorbeeld de negen treden van marmer in verschillende kleuren. Overal is een overvloed aan verguldsel te vinden, in de troon van Christus, evenals de halo's van de engelen, wat een koninklijk hof in de hemel lijkt te suggereren.
12. Le Tricheur à l'As de Carreau door Georges de La Tour (Sully-vleugel, kamer 912)
Gemaakt rond 1635, The Cheat met de ruitenaas vindt een ereplaats onder de 17e-eeuwse Franse Peintres de la Réalité (schilders van de werkelijkheid). De kenmerkende stijl van realisme van Georges de La Tour brengt het tafereel tot leven van vier mensen die rond een tafel zitten terwijl ze aan het kaarten zijn.
De ingewikkelde details van het schilderij en de subtiele uitdrukking van emoties geven authenticiteit, waardoor kijkers zich toeschouwers van een echt kaartspel. Als toeschouwers hebben we een gevoel van nieuwsgierigheid en anticipatie op wat er daarna gaat gebeuren.
We zien hoe het onderwerp van het schilderij, een flamboyant geklede jongeman met verenmuts, op het punt staat te worden bedrogen. In een ongebruikelijke compositie wordt het onderwerp uiterst rechts (in plaats van in het midden) van het schilderij afgebeeld, in een ruimte apart van de anderen.
Ondertussen lijkt de andere groep van drie mensen een geheim te delen, blijkt uit hun zijwaartse oogbewegingen. De vrouw met de laag uitgesneden halslijn trekt de aandacht van de kijker met haar stiekeme blik. Ze communiceert in stilte met de speler (de cheat) aan de linkerkant van het schilderij die discreet een ruitenaas onder zijn riem vandaan trekt, wat de "winnende" kaart zal zijn.
Een intrigerend aspect van dit schilderij: De bedrieger lijkt naar de kijker te turen, alsof hij weet dat hij wordt geobserveerd. Als kijkers betrappen we de cheat en zijn cohorten op hun wangedrag. George de La Tour gebruikt deze scène om ons een moreel drama te vertellen over de zonden van lust, drank en gokken.
13. Portret van de kunstenaar die een distel vasthoudt door Albrecht Dürer (Richelieu-vleugel, kamer 101)
Een opvallend schilderij, het Portrait de l'Artiste Tenant un Chardon was een van de eerste op zichzelf staande zelfportretten in de Europese schilderkunst. Albrecht Dürer maakte dit portret van zichzelf in 1493 toen hij nog maar tweeëntwintig jaar oud was. De kunstenaar houdt een distel vast, die staat voor trouw aan zijn verloofde of een toespeling op het lijden van Christus.
De compositie van een driekwart buste was typerend voor de portretschilderkunst in de 16e eeuw. Kijkers kunnen enige onhandigheid in het portret bespeuren, omdat de kunstenaar werkte vanuit zijn spiegelbeeld in de spiegel.
14. Captif Sculptures van Michelangelo (Denon-vleugel, kamer 403)
Deze expressieve beelden zijn meesterwerken van Michelangelo, die zijn geniale technische bekwaamheid en emotionele diepgang tonen. Het paar sculpturen, L'Esclave Mourant (De stervende slaaf) en de L'Esclave Rebelle (The Rebellious Slave), staat in de Galerie Michel-Ange (kamer 403), een ruime galerij met grote ramen waardoor natuurlijk licht de ruimte.
Beiden zijn geketend en naakt getoond om hun kwetsbaarheid te benadrukken, maar de twee slaven brengen heel verschillende emoties over. De Dying Slave lijkt in een diepe eeuwige slaap te zijn, terwijl de Rebellious Slave vervormd is in een gewelddadige strijd. Sommige kunsthistorici hebben de sculpturen geïnterpreteerd als een symbool van de menselijke ziel die geketend is door het lichaam.
Michelangelo begon in 1513 aan de beelden als onderdeel van een monumentaal project om een tombe van paus Julius II te creëren. Het project liep echter vertraging op en werd uiteindelijk stopgezet. Dit is een mogelijke reden waarom de beelden onvoltooid zijn, met nog zichtbare beitelsporen.
Een andere verklaring is dat Michelangelo het gevoel had dat hij het maximale artistieke potentieel uit het ruwe blok marmer had gehaald. In feite heeft het beeld van slaven die wachten om uit het marmer te worden bevrijd iets poëtisch.
15. Franse kroonjuwelen (Galerie d'Apollon)
Het ultieme symbool van grootsheid en soevereiniteit, de kroningskronen van Frankrijk weerspiegelden de rijkdom en macht van de Franse vorsten, evenals de glorie van keizer Napoleon I en Napoleon III. De kronen werden op maat gemaakt voor elke koning en verfraaid met kostbare juwelen.
Zorg ervoor dat u de Couronne de Louis XV (Kroon van Lodewijk XV) ziet, met twee rijen parels en acht edelstenen (smaragden, saffieren, robijnen en topazen) afgewisseld met sprankelende diamanten. De bogen van de kroon zijn versierd met diamanten fleurs-de-lys (leliebloemen), het embleem van de Franse monarchen sinds de 12e eeuw.
Voor wie van bling houdt, de 140-karaats "le Régent" (de"Regent"-diamant) is niet te missen. Dit oogverblindende juweel is een van de mooiste, meest briljante diamanten ter wereld, gewaardeerd om zijn perfectie.
Een stuk dat toebehoorde aan de oudste dochter (en enige overlevende kind) van Louis XVI en Marie-Antoinette, de Diadème de la Duchesse d'Angoulême (Tiara van de Hertogin van Angoulême) is een oogverblindend stuk versierd met diamanten en smaragden.
De majestueuze Couronne de l'Impératrice Eugénie (Empress Eugénie's Crown) is een voorbeeld van uitbundige Second Empire-sieraden. Keizerlijke juwelier Alexandre-Gabriel Lemonnier creëerde deze glinsterende kroon met 2.480 diamanten in de vorm van palmetten en geflankeerd door 56 kostbare smaragden.
De kroonjuwelen worden tentoongesteld in de onlangs gerenoveerde Galerie d'Apollon (Denon-vleugel, kamer 705), heropend in 2020. Deze extravagant versierde galerij werd in de 17e eeuw gecreëerd door Louis Le Vau, architect van het Château de Versailles, en Charles Le Brun, officiële schilder van Lodewijk XIV. Het prachtige decor van de galerij wedijvert met de schoonheid van de edelstenen die in de exposities worden bewaard. In de 19e eeuw voltooide Eugène Delacroix de centrale plafondschildering van de galerij.
Het Louvre verkennen
De grote ingang: Pyramid du Louvre
De hoofdingang van het Louvre bevindt zich in het centrale binnenplaats aan de Pyramid du Louvre. Ontworpen door architect Ieoh Ming Pei en geopend in 1989, is deze iconische 22 meter hoge piramide opgebouwd uit 675 ruiten, waardoor de binnenruimte wordt overspoeld met natuurlijk licht.
De piramide geeft toegang tot de Cour Napoléon, waar het loket en de informatiebalie zich bevinden.
Er zijn snellere manieren om het museum binnen te gaan (vanaf de Carrousel du Louvre of Rue de Rivoli ingang), maar de Glazen Piramide is de meest dramatische ingang van het museum. Louvre's fantastische collectie beeldende kunst.
Het middeleeuwse Louvre: Fundamenten van het paleis
De originele fundamenten van het Louvre zijn te vinden in het middeleeuwse Louvre-gedeelte, dat binnenkomt via de piramide en de roltrap naar de Sully-vleugel. Dit ondergrondse gebied onthult het middeleeuwse fort dat in 1190 werd gebouwd voor koning Philippe Auguste.
Bezoekers kunnen de oude fundamenten, de overblijfselen van de middeleeuwse gracht en de kerkers zien, evenals de Salle Saint-Louis (gebouwd tussen 1230 en 1240), het enige overgebleven overblijfsel van het hoofdgebouw van het middeleeuwse fort.
Verschillende kamers in het middeleeuwse Louvre-gedeelte tonen documenten, modellen en schilderijen die verband houden met de geschiedenis van het Louvre.
Een prachtig koninklijk paleis geschikt voor de koningen van Frankrijk
Het sombere middeleeuwse fort van het Louvre werd verbeterd onder Karel V, Karel VI en Hendrik II, en omgevormd tot een veel indrukwekkender en luxueuzer koninklijk paleis door Lodewijk XIII en Lodewijk XIV. De Salle des Caryatides is een grandioze ontvangstruimte gecreëerd voor koning Hendrik II.
De Chambre de Parade du Roi (Zaal 25 van de afdeling Egyptische Oudheden ) is de slaapkamer waar Charles IX en Henri III elke ochtend het hof begroetten. De Salle des Sept-Cheminées (kamer 74 van de afdeling Griekse, Etruskische en Romeinse oudheden) was het koninklijke appartement van Lodewijk XIV totdat hij zijn paleis naar Versailles verhuisde.
Zelfs nadat het Louvre niet langer een koninklijk paleis was, werd het door Napoleon III voor officiële doeleinden gebruikt. Bezoekers kunnen ook de weelderige Grand Salon en Dining Rooms van de Appartements Napoléon III (Richelieu-vleugel, kamer 544) zien. Het weelderige decor, dat een voorbeeld is van de Second Empire-stijl, is voorzien van sprankelende kroonluchters, verguld lijstwerk, decoratief stucwerk, zijden gordijnen, fluwelen meubels en prachtige sierlijk beschilderde plafonds.
Een andere must-see kamer in het museum is de Galerie d'Apollon. Deze glorieuze ontvangsthal heeft een spectaculaire plafondschildering die is begonnen door Charles Le Brun, een eerbetoon aan Lodewijk XIV, de Zonnekoning. Het gedeelte dat niet is voltooid door Le Brun, het adembenemende centrale paneel met Apollo die de slangenpython doodtwerd geschilderd door Delacroix in 1851.
Waar te verblijven in de buurt van het Louvre in Parijs
Het Musée du Louvre bevindt zich in het centrum van Parijs in het 1e arrondissement, een handige plek voor toeristen om te verblijven. We bevelen deze zeer gewaardeerde hotels op loopafstand van het Louvre aan:
- Mandarin Oriental Paris: Dit vijfsterrenhotel biedt luxe accommodaties en uitzonderlijke voorzieningen: een luxe spa, rustige tuin, een goed uitgerust fitnesscentrum, verschillende gastronomische restaurants en een chique patisseriewinkel. De locatie aan de Rue Saint-Honoré is een korte wandeling naar de Jardin des Tuileries en vele haute-couture boetieks.
- Hôtel La Tamise - Esprit de France: Op een steenworp afstand van de Rue de Rivoli en de Jardin des Tuileries, biedt dit middenklasse boetiekhotel goed ingerichte kamers met comfortabele bedden. Tot de voorzieningen behoren een conciërge, een restaurant en een ontbijtbuffet.
- Hôtel Odyssey by Elegancia: Dit driesterrenhotel ligt dicht bij de Jardin du Palais Royal en op ongeveer 10 minuten lopen van het Louvre. Het heeft relatief betaalbare tarieven. De compacte hotelkamers (meest geschikt voor individuele reizigers) hebben een trendy, ultramoderne inrichting.
- Hôtel Opera Maintenon: Dit budget tweesterrenhotel biedt een uitstekende waarde voor de prijs. Het hotel ligt aan een rustige straat in een historisch gebouw, op loopafstand van het Louvre, het operagebouw en de Galeries Lafayette. Tot de voorzieningen behoren een 24-uurs receptie, een conciërge en een traditioneel Frans ontbijt (tegen betaling).
Tips en rondleidingen: hoe u het meeste uit uw bezoek aan het Louvre kunt halen
- Openingstijden: Het Louvre is geopend op maandag, woensdag, donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag van 9.00 tot 18.00 uur. De laatste invoer is 17.00 uur. Het Louvre is op dinsdag gesloten.
- Rondleidingen: Om er zeker van te zijn dat u alle essentiële hoogtepunten van het museum, probeer de Skip the Line: Louvre Museum Walking Tour. Deze drie uur durende rondleiding is inclusief headsets, zodat u uw gids gemakkelijk de geschiedenis en artistieke betekenis van de meesterwerken van het museum kunt horen uitleggen, van de onschatbare schilderijen tot de kroonjuwelen.
- Tickets:
- Tickets: De hoofdingang en het loket bevinden zich bij de Pyramid du Louvre, maar hier staan ook de langste rijen. Ingangen bij de Carrousel du Louvre vanaf het metrostation of de Porte des Lions vermijden de lange rijen. U kunt van tevoren kaartjes kopen, maar u moet ze persoonlijk ophalen bij de ingang van de Glazen Piramide (hierdoor kunt u de rijen niet overslaan).
- Paris Museum Pass: De Paris Museum Pass geeft onbeperkte, gratis toegang tot het Louvre en meer dan 50 andere musea en monumenten. Bezoekers kunnen kiezen voor een 2-daagse pas of een 4-daagse pas, afhankelijk van de duur van hun verblijf in Parijs. Met deze pas kunt u de wachtrij bij het Louvre overslaan.
- Bronnen: de website van het Louvre heeft ook een gedeelte gewijd aan praktische informatie over de openingstijden van het museum, sluitingen van zalen en voorzieningen.
- Eten en drinken: Het Louvre heeft meer dan een dozijn opties (cafés, restaurants en snackbars) voor bezoekers op zoek naar verfrissingen. Het Café Richelieu trakteert gasten op een verfijnd menu en decadente warme chocolademelk, geleverd door de legendarische theesalon Angelina. In een elegant paviljoen van de Denon-vleugel nabij de Franse schilderijengalerij serveert Le Café Mollien een eenvoudig lunchmenu. De meest pittoreske setting is te vinden in de openlu
