De Haram al-Sharif is een van de meest omstreden stukken land ter wereld, maar ook het meest herkenbare herkenningspunt van Jeruzalem.
Voor het Joodse geloof markeert dit de plek waar de wereld voor het eerst werd geschapen en waar deze zal eindigen.
Moslims geloven dat de profeet Mohammed vanaf hier op zijn M'raj-reis naar de hemel is opgestegen.
Voor alle drie de grote monotheïstische religies (joden, christenen en moslims), de Haram al-Sherif is de plaats waar de profeet Abraham klaar stond om zijn zoon te offeren om zijn geloof aan God te bewijzen.
Eerst de plaats van de eerste en tweede tempel van de Israëlieten, en nu de thuisbasis van de Rotskoepel, dit een klein stuk land is door de eeuwen heen bevochten en blijft een plaats van diepe religieuze betekenis ance en geloof. Vind uw hotel in Israël.
De omheiningsmuren
De muren die de Haram al-Sharif omsluiten bereiken hun hoogste punt (65 meter) in de zuidoostelijke hoek, waar een duidelijk zicht op de massieve blokken bewerkte steen van de Herodiaanse muren en de bovenliggende lagen van kleinere stenen van latere restauraties.
Er zijn zeven poorten die naar het plein leiden, maar niet-moslims kunnen alleen binnenkomen door Bab al-Magharibeh.
Als u besluit om een rondleiding langs de muren te maken, zijn de vier andere grote poortingangen de Kettingpoort(Bab es-Silsileh ); de Cotton Merchants' Gate (Bab al-Qattanin), die een uitstekend voorbeeld van stalactieten uitkraging vertoont; de IJzeren Poort (Bab el-Hadid); en de Watchman's Gate (Bab en-Nazir).
Op de westelijke en noordelijke muren staan vier minaretten met verschillende bouwdata: aan de zuidwestelijke hoek (1278, gewijzigd 1622), boven Bab es-Silsileh (1329), in de noordwestelijke hoek (1297), en – de jongste van de vier – op de noordmuur (1937).
Een van de meest interessante toeristische trekpleister van de muren is de dichtgemetselde Golden Gate, een dubbele poort waardoor volgens de Joodse traditie de Messias de stad zal binnengaan op de dag van het laatste oordeel.
Dienovereenkomstig – en ongetwijfeld ook uit strategische overwegingen – de Arabieren hebben beide poorten ommuurd en voor de goede orde hier een begraafplaats aangelegd buiten de muren.
Tempelplatform
De plaats van Salomo's eerste tempel is nu een groot plein.
Aan de westkant staan enkele arcaden uit het Mameluke-tijdperk. Tussen de poorten van Bab al-Qattanin en Bab el-Hadid liggen een aantal graven, waaronder die van Sharif Hussein I Ibn Ali (1851-1931), leider van World Arabische opstand uit de Eerste Wereldoorlog.
In de zuidoostelijke hoek leidt een trap naar beneden naar de zogenaamde Salomo's Stables (meestal gesloten), een reeks kamers gebouwd door Herodes de Grote, waar de latere kruisvaarders vastgebonden hun dieren.
De treden die naar het centrale platform leiden, waar de Rotskoepel staat, worden overspannen door knappe gewelfde kolommen die dateren uit de Mameluke-periode.
Moslims noemen deze de "weegschalen" omdat ze geloven dat de weegschaal die wordt gebruikt om de zielen van mensen te wegen, vanaf hier zal worden opgehangen op de Dag des Oordeels.
Al-Aqsa Moskee
De Al-Aqsa Moskee ("De Verste Moskee") ontleent zijn naam aan de reis van de profeet Mohammed naar de hemel (bekend als al-Isra wal Mi'raj of "de nachtelijke reis" door moslims) waarin hij van Mekka naar de verste moskee voordat hij naar de hemel opstijgt. U kunt hier komen door een auto te huren.
Archeologen geloven dat de moskee op het marktplein van de Joodse Tempelberg staat.
De oorspronkelijke moskee werd gebouwd tijdens het bewind van de Umayyad-kalief Al-Walid I (705-715 na Christus), en sommige archeologen geloven dat de bouwers een basiliek uit het Byzantijnse tijdperk in de constructie hebben gelegd, hoewel hierover onenigheid bestaat.
Toen de kruisvaarders in Jeruzalem aankwamen, besloten ze dat de moskee de ware locatie was voor Salomo's tempel.
Door de eeuwen heen is Al-Aqsa uitgebreid gerestaureerd en gerenoveerd, meest recentelijk tussen 1938 en 1943, toen kolommen van wit Carrara-marmer, geleverd door Mussolini, werden geïnstalleerd en een nieuw plafond werd gebouwd op kosten van koning Farouk van Egypte.
In 1967 werd het beschadigd door geweerschoten en in 1969 werd een een brand die opzettelijk is aangestoken door een Australische christen, vernietigde enkele van de onschatbare 12e-eeuwse interieurdetails.
Ondanks dit is het zevenbeukige interieur impr essive en is de thuisbasis van een opvallende en ingewikkeld gesneden mihrab (gebedsnis). Buiten de voorkant van Al-Aqsa staat de wassingfontein El-Kas, opgericht door de Mamluk Sultan Qaitbay in 1455.
Dome of the Rock Platform Buildings
Op de Koepel van de oostkant van de Rots is een klein rond koepelvormig gebouw dat bekend staat als de Koepel van de Ketting, zo genoemd omdat Salomo een ketting zou hebben gehangen boven de plaats van oordeel van zijn vader waaruit een schakel zou vallen als die er zou zijn man die ter terechtzitting verscheen, zwoer een valse eed.
De grote mihrab (gebedsnis), die de richting van Mekka aangeeft, dateert uit de 13e eeuw.
In de noordwestelijke hoek van het verhoogde platform bevindt zich de Koepel van de hemelvaart, gebouwd op de plek waar volgens het islamitische geloof de profeet Mohammed bad voordat hij naar de hemel opsteeg.
In de noordwestelijke hoek, voor de trap zijn de koepel van St. George en de koepel van de geesten, die dateren uit de 15e eeuw.
Rotskoepel
De belangrijkste bezienswaardigheid op het platform is natuurlijk de Rotskoepel zelf.
Niet-moslims mogen er niet in, maar de gevel is prachtig. De Rotskoepel (Qubbet el-Sakhra), gebouwd op de plaats waar Joden geloven dat Abraham bereid was Isaak te offeren, en waar moslims geloven dat de profeet Mohammed zijn hemelvaart begon, is een van de grootste moslimmonumenten.
Het werd gebouwd door Abd al-Malik (685-705), de vijfde Umayyad-kalief. De achthoekige structuur, met een hoge koepel, verankert de heilige rots van Moria.
Het indrukwekkende effect van de Rotskoepel komt voort uit de combinatie van fijne verhoudingen en weelderige decoratie met een ogenschijnlijk eenvoudig grondplan bestaande uit uit drie concentrische elementen.
Rond de rots is een ring van pijlers en kolommen die de koepel ondersteunen; een brede kooromgang scheidt deze ring van een achthoek, eveneens gevormd door pijlers en kolommen, en deze wordt weer gescheiden van de achthoekige buitenmuren door een smalle kooromgang.
Vier deuren, bekleed met koper van Qaitbay (1468-96), leiden naar het binnenland, dat helaas verboden terrein is voor niet-moslims.
In het midden van de binnenste rotonde bevindt zich Es-Sakhra, de Heilige Rots, waarop het brandofferaltaar van de Joden kan hebben gestaan. Het is iets minder dan 18 meter lang en 13,25 meter breed en wordt omringd door een rooster dat in de 12e eeuw door de kruisvaarders is geplaatst om te voorkomen dat relikwieënverzamelaars stukken van de steen afbreken.
Onder de rots bevindt zich een grot, bij moslims bekend als Bir al-Arwah ("Bron van zielen"), waar men gelooft dat de zielen van de doden samenkomen om te bidden.
Tips en tactieken: Hoe u het meeste uit uw bezoek aan Haram al-Sharif kunt halen
- Niet-moslims kunnen alleen binnenkomen via de Bab al-Magharibeh, naast de Westelijke Muur in het Westelijke Muurplein.
- Kom hier zo vroeg mogelijk. Beveiligingscontroles betekenen dat rijen bij de ingang lang en vermoeiend kunnen zijn.
- U kunt via elk van de andere poorten naar buiten gaan. Verlaat de Bab al-Qattanin om de grootse stalactietenarchitectuur te bewonderen.
- U betreedt een van de heiligste plaatsen ter wereld - kleed u bescheiden.
Hoe er te komen
- Vanuit het centrum van Jeruzalem rijdt Egged Bus nr. 38A van King George V Street door de Joodse wijk en naar de Western Wall Plaza en aanverwante toeristische attracties.
- Als je lopend vanuit het centrum van Jeruzalem, is de Jaffapoort de dichtstbijzijnde toegang tot de oude stad.
Geschiedenis van Haram al-Sharif
Voor degenen die tot het joodse geloof behoren, de Tempelberg is waar de wereld begon, met God die de aarde, Adam en Eva voortbracht uit de eerste steen van de berg Moriah.
Het was op dezelfde steen dat de profeet Abraham zijn toewijding aan God kenbaar maakte door in te stemmen met offer zijn zoon.
De eerste tempel die op deze plek werd gebouwd, werd gebouwd door koning Salomo met de ark van het verbond erin opgeslagen. De Eerste Tempel werd volledig verwoest door Nebukadnezar in 586 v.Chr.
Later werd hier een Tweede Tempel gebouwd, die in 70 n.Chr. door de Romeinen werd verwoest.
Voordat de moslims Jeruzalem veroverden, was de stad in handen van het Byzantijnse Rijk en keizer Justinianus wijdde een kerk aan de Moeder Gods op de Tempelberg.
Nadat de moslimlegers Jeruzalem hadden veroverd in 638 na Christus, bezocht kalief Omar de stad. Eenvoudig gekleed, en vergezeld van aartsbisschop Sophronius, ging hij het tempelgebied binnen en sprak een gebed uit op de rots van Abraham, waarvan moslims geloven dat dit de plek was vanwaar de profeet Mohammed naar de hemel opsteeg.
De briljante periode van de Umayyad-kaliefen, wiens hoofdstad in Damascus lag, zag de oprichting op het tempelplatform van de twee gebouwen die de oriëntatiepunten en emblemen van Jeruzalem zijn geworden - de Rotskoepel, gebouwd over de rots van Moriah door Abd el- Malik in 687-691, en de Al-Aqsa Moskee door zijn zoon El-Walid I (705-715).
De periode van moslimheerschappij op de Tempelberg werd onderbroken door de komst van de kruisvaarders, die Jeruzalem bezetten van 1099 tot 1187 en de Rotskoepel en de El-Aqsa Moskee plunderden (minder genereus dan kalief Omar, die de kerk van het Heilig Graf had gespaard).
De eerste koningen van Jeruzalem woonde in de Al-Aqsa-moskee maar maakte het later over aan de Orde van de Tempel (opgericht in 1149), die zijn naam van de Templum Salomonis (Al-Aqsa) en Templum Domini (Rotskoepel).
Nadat Jeruzalem in 1187 door Saladin was heroverd voor de islam, werd er veel verder gebouwd aan het Tempelplatform, vooral door de Mamelukken.
