De meerlagige archeologische vindplaats van Megiddo staat bekend als het Armageddon van de Openbaringen van het Nieuwe Testament; een geprofeteerde locatie voor de apocalyps. Zodra u uw vakantiedata heeft bepaald en bevestigd, dient u uw huurauto zo snel mogelijk te reserveren.
Voor historisch ingestelde bezoekers is Megiddo een van de belangrijkste archeologische bezienswaardigheden van Israël. Gedurende zijn lange geschiedenis diende Megiddo als een belangrijke nederzetting voor zowel de oude Egyptenaren als de oude Israëlieten.
Er zijn hier maar liefst 26 nederzettingsniveaus opgegraven, die meer dan 5000 jaar ononderbroken bewoning beslaan en de nederzetting op deze plek teruggaat tot het Neolithicum. Vind je hotel in Megiddo.
Museum en bezoekerscentrum
Voordat je rondleiding door de ruïnes begint , ga naar het museum en het bezoekerscentrum.
Zoals veel oude nederzettingen met meerdere lagen, kunnen de overgebleven overblijfselen verwarrend zijn om te ontcijferen. Het museum hier helpt bezoekers goed bij het navigeren door de uitgestrekte geschiedenis die wordt tentoongesteld.
Er is een groot model van het oude Megiddo om u te helpen de site te visualiseren, en een korte audiovisuele presentatie die de geschiedenis uitlegt.
Poorten en omgeving
Enkele van de best bewaarde overblijfselen van het oude Megiddo zijn de vestingwerken.
Een voetpad leidt naar de ingang aan de noordkant van de site waar, na het passeren van een poort uit de 15e eeuw voor Christus kom je bij een poort uit de tijd van Salomo. De drie kamers aan weerszijden van de ingang zijn duidelijk te onderscheiden.
Direct ten zuiden van de poorten zijn uitgestrekte overblijfselen van gebouwen waar een aantal ivoor uit de 13e eeuw voor Christus werd opgegraven door archeologen.
Het pad draait hier naar het oosten vanwaar er een prachtig panoramisch uitzicht is in noordelijke richting over de vlakte van Jizreël, naar de heuvels van Galilea rond Nazareth.
Watertunnel
Megiddo's watertunnel ( die de watervoorziening van de stad garandeerde) is de belangrijkste toeristische attractie van de site. Neem het pad dat vanaf de stallen van Megiddo leidt om het te vinden.
De watertunnel werd vroeger toegeschreven aan de 13e of 11e eeuw (in de tijd van de Kanaänieten of Filistijnen), maar door opgravingen is het nu definitief gedateerd op de Israëlitische periode in de tijd van Achab (9e eeuw voor Christus).
De bron van Megiddo's water is een bron in een grot buiten de stad. In de tijd van Salomo werd een twee meter brede schacht door de muren gehouwen om toegang te krijgen tot de bron op de zuidwestelijke helling van het terrein.
Ahab besloot een leiding aan te leggen bij Megiddo, die ren van binnen de stad naar de bron, en zou in het geval van een belegering niet toegankelijk zijn voor de vijand.
Een schacht werd naar beneden gedreven door eerdere bezettingsniveaus en vervolgens door de rots tot een diepte van 60 meter, en vanaf hier werd een horizontale tunnel door de rots naar de bron gesneden over een afstand van 120 meter.
Deze duizelingwekkende structuur is een van de grootste technische prestaties uit de oudheid. Veel bezoekers van Megiddo komen speciaal naar de site om door de tunnel (die is uitgerust met een moderne trap en loopbrug) naar beneden te lopen om het met eigen ogen te zien.
Tempelcomplex
Hoewel het moeilijk voor te stellen is, is de tempel complex was ooit een machtig en monumentaal stuk architectuur (zie de reconstructie in het Megiddo Museum).
De Oostelijke Tempel bestaat uit een vestibule, de belangrijkste kamer en het heilige der heiligen.
De achterwand van het heilige der heiligen grenst aan de tempel met het ronde altaar. Tegen de binnenmuur is een vierkant altaar gebouwd dat via trappen aan de zijkant wordt benaderd.
Aangrenzend aan deze tempel in het westen staan andere cultusgebouwen, vermoedelijk een dubbele tempel voor een goddelijk paar. Aan de kant van de vallei bevinden zich overblijfselen van muren van een oudere tempel uit de Chalcolithische periode (4e millennium v.Chr.).
Graansilo en zuidelijk deel
De belangrijkste bezienswaardigheid in de zuidelijke sectie van de site is een grote ronde graansilo die dateert uit de regering van koning Jeroboam II (8e eeuw voor Christus). In de binnenmuren bevinden zich twee trappen.
Achter de graansilo bevinden zich twee grote complexen gebouwd door Achab op de plaats van Salomo's paleis. Aan de rechterkant is een binnenplaats met de beroemde stallen waarin de boxen, voerbakken en pilaren met daarin geboorde gaten voor het vastbinden van paarden nog te zien zijn.
De stallen zouden kunnen biedt plaats aan 450 paarden, samen met strijdwagens en hun wagenmenners.
Tips en tactieken: hoe u het meeste uit uw bezoek aan Megiddo kunt halen
- Kom hier zo vroeg mogelijk aan als u in de zomer op bezoek bent. Er is weinig schaduw en het is extreem warm op de camping.
- Breng een zaklamp mee. Het is handig voor het bekijken van donkere hoeken in sommige ruïnes.
- Zorg ervoor dat je voldoende water hebt. Het bezoekerscentrum is de enige plek op het terrein waar drankjes worden verkocht.
Hoe kom je hier
- Vanuit Haifa kun je bus nr. 302 rechtstreeks naar de camping (6.55 uur vertrek, dagelijks)
- Je kunt ook vanuit Haifa een bus nemen die snelwegroute 66 volgt en uitstappen bij de Megiddo-afslag. De camping ligt op twee kilometer lopen van de afslag.
- Als je uit Afula komt, kun je elke bus nemen die snelwegroute 65 volgt en bij dezelfde afslag uitstappen.
Geschiedenis van Megiddo
Het opgraven van de tell van Megiddo begon in 1903-05 met het werk van de Duitse Palestijnse Vereniging, toen Schumacher de diepe, brede geul aan de oostkant uitsloeg die zijn naam draagt.
Tussen 1925 en 1939 werd de vindplaats systematisch onderzocht door het Chicago Oriental Institute, en in 1960 begon Yigael Yadin met de opgravingen, die de chronologie van de vindplaats vastlegden.
Dit werk toonde aan dat er na een periode van bezetting in het Neolithicum hier in het 4e millennium voor Christus een Kanaänitische nederzetting was, die bleef bestaan tot de Israëlitische bezetting. Uit deze periode is er een Chalcolithisch heiligdom en een andere in de buurt met een groot rond altaar.
Na een veldslag in 1479 v. stad stond onder Egyptische invloed. In de archieven van Tell el-Amarna (14e eeuw v.Chr.) werden brieven gevonden van de Egyptische gouverneur die om militaire versterking tegen de Habiru vroeg (wat mogelijk op de Hebreeën betrekking heeft).
In de 13e eeuw v.Chr. Jozua versloeg na zijn triomf over de koning van Hazor ook de koning van Megiddo (Jozua 12,21), maar de Israëlieten hielden de stad slechts korte tijd in handen, want in de 12e eeuw trokken de Filistijnen landinwaarts vanaf de kust, veroverde Megiddo en de hele vlakte van Jizreël tot aan Beth-Sean.
Een nieuwe fase begon rond 1000 v. Chr. toen David de Filistijnen versloeg.
In de 10e eeuw, Salomo maakte van Megiddo de hoofdplaats van het vijfde bestuurlijke gebied van Israël, dat zich uitstrekte tot aan Beth-Sean, met Baana, de zoon van Ahilud, als gouverneur (1 Koningen 4,12).
Ten oosten van de belangrijkste poort, brachten de opgravingen van Yigael Yadin een Noordelijk paleis aan het licht dat dateert uit deze periode, waarschijnlijk de koninklijke residentie, en een van de karakteristieke kazematmuren uit de tijd van Salomo, zoals die in Hazor en Gezer, evenals de formidabele Noordpoort.
Aan de zuidkant van het terrein bevonden zich het paleis van de gouverneur, Baana, en een administratief gebouw. "Dit was niet zomaar een fort maar een metropool met imposante gebouwen ontworpen voor ceremoniële doeleinden" (Yadin).
De stad Solomonic werd in 923 voor Christus verwoest door farao Sheshonq (de Shishak van het Oude Testament) en had in de 9e eeuw herbouwd door koning Achab.
Op de plaats van de Noord- en Zuidpaleizen werden stallen gebouwd voor 450 paarden (lang ten onrechte bekend als "Salomo's Stables"). Achab, die ongetwijfeld bijzonder veel belang hechtte aan Megiddo vanwege de ligging aan de weg naar Fenicië, het thuisland van zijn vrouw, renoveerde de Salomonspoort, bouwde een sterke nieuwe muur rond de stad en groef een grote tunnel om de watervoorziening te verzekeren.
Daarna beleefde Megiddo een periode van voorspoed, die eindigde in 733 v. Juda sneuvelde bij Megiddo in een gevecht met farao Necho.
Na de Perzische verovering in 538 v. Chr. werd de stad verlaten, maar in de Romeinse tijd werd twee kilometer ten zuiden van het vertellen. Dit gaf zijn naam aan het Arabische dorp Lajun, nu de kibboets van Megiddo.
In recentere tijden behaalden Napoleon (in 1799) en generaal Allenby (in 1917) overwinningen op Turkse legers bij Megiddo, en opnieuw versloegen de Israëli's hier in 1948 de Arabische troepen.
