In een stad zo vol met toeristische attracties als Venetië, het is moeilijk om te weten waar te beginnen. Misschien is de beste manier om gewoon een paar uur te verdwalen door de betoverende kleine straatjes en steegjes, langs de grachten te slenteren en de geheime hoekjes te vinden.
Bij elke bocht zie je iets dat de moeite waard is herinneren met een foto. Waar deze verkenning u ook naartoe brengt, het is gemakkelijk om de weg terug te vinden naar het San Marcoplein en het Canal Grande. De meeste van de beste bezienswaardigheden die u wilt bezoeken liggen rond deze twee bezienswaardigheden.
Venetië is verdeeld in zes sestieri, buurten met duidelijk verschillende karakters. San Marco is de centrale, aan drie zijden omgeven door een grote lus in het Canal Grande. Aan de overkant van de Rialtobrug ligt de ambachtswijk San Polo, en aan de overkant van het Canal Grande in het zuiden ligt het stijlvolle Dorsoduro, met zijn prestigieuze kunstmusea en levendige pleinen.
Aan de buitenranden bevinden zich Santa Croce, Castello, en Cannaregio, de thuisbasis van het oorspronkelijke getto. Buiten de zes sestieri - buurten - van de stad zelf, wil je aan boord van een vaporetto springen naar de eilanden: Lido, Murano, Burano en Torcello. Een vierde eiland, San Giorgio Maggiore, is een bezoek waard vanwege het prachtige uitzicht op San Marco en Venetië vanaf de toren van de kerk.
Om uw verblijf zo te plannen dat u geen van de beste plekken mist bezoek, gebruik dan deze lijst met topattracties en dingen die er te doen zijn in Venetië.
Zie ook: Waar te verblijven in Venetië
1. Basiliek van San Marco
Zeker de bekendste kerk van Venetië, en een van de gemakkelijkst herkenbare ter wereld, de Basiliek van San Marco (Basilica di San Marco) was oorspronkelijk de privékapel van de doge, versierd met Byzantijnse kunstschatten die deel uitmaken van de meegebrachte buit door Venetiaanse schepen na de val van Constantinopel.
De met goud bedekte mozaïekfoto's boven de deuropeningen op de façade verwijzen slechts naar de mozaïekkunst binnenin, waar 4.240 vierkante meter gouden mozaïeken de koepels en muren bedekken. Deze geven een duidelijk Byzantijnse toon aan het torenhoge interieur, maar u vindt er schatten uit andere periodes, waaronder latere mozaïeken ontworpen door Titiaan en Tintoretto - namen die u overal in de stad tegenkomt.
De magnifieke gouden altaarstuk, de Pala d'Oro, een van de mooiste in Europa, werd begonnen door kunstenaars uit het begin van de 12e eeuw en eeuwen later versierd met bijna 2.000 edelstenen en edelstenen. Als je je ogen hiervan kunt losmaken, werpen de mozaïekkoepels en de veelheid aan rijkelijk versierde altaren een blik op de vloer, een meesterwerk van ingelegd marmer. En neem de tijd om de gouden reliekschrijnen en iconen in de Schatkamer te bekijken.
2. Piazza San Marco (San Marcoplein)
De enorme uitgestrektheid van het grootste plein van Venetië is samengebracht en lijkt bijna intiem door de elegante uniformiteit van de architectuur aan drie zijden. Maar meer dan zijn architecturale gratie, is het San Marcoplein (Piazza San Marco) geliefd als de woonkamer van Venetië, de plek waar iedereen samenkomt, wandelt, koffie drinkt, stopt om te kletsen, vrienden en gidsen ontmoet, of gewoon onderweg passeert om te werken of te spelen.
Drie zijden zijn ingekaderd in arcades, waaronder modieuze winkels en nog meer modieuze cafés. Het open einde wordt gemarkeerd door de grillige, exotische rondingen, wervelingen, mozaïeken en kanten stenen filigraan van St. Mark's Basiliek.
Daarboven torent de bakstenen schacht van de campanile uit. Voor overzichten van dit drukke plein kunt u naar de top of naar de top van de Torre dell'Orologio gaan, waar een paar "Moors" het hele uur slaan.
Tours met locals in Venetië
3. Palazzo Ducale (Dogenpaleis) en Brug der Zuchten
Bezoekers die in Venetië aankwamen, stapten ooit aan land onder de façade van dit buitengewone paleis. Ze waren ongetwijfeld onder de indruk, zowel door de grootte als door de finesse van de architectuur.
Als ze binnen zouden worden ontvangen door de Doges, zou de indruk alleen maar sterker worden als ze binnenkwamen via de Porta della Carta, een perfect voorbeeld van Venetiaanse gotiek op zijn hoogtepunt, en beklom de monumentale Scala dei Giganti en de met goud gewelfde Scala d'Oro om te worden ontvangen in wat velen beschouwen als de mooiste kamer van het paleis, Sala del Collegio.
Zelfs afgematte 21e-eeuwse reizigers snakken naar adem van ontzag voor de grootsheid en weelderige decoratie van het paleis. Je ziet werken van alle Venetiaanse grootheden, waaronder Tintoretto, wiens Paradise het grootste olieverfschilderij ter wereld is.
Niet toegankelijk voor openbare rondleidingen, maar inbegrepen bij privérondleidingen is een wandeling over de Brug der Zuchten naar de donkere cellen van de Prigioni - de gevangenissen waaruit Casanova zijn beroemde ontsnapping maakte. Het beste uitzicht - en de ansichtkaartklassieker - van de Brug der Zuchten is vanaf de Ponte della Paglia, op de Riva degli Schiavoni achter het Dogenpaleis.
Lijntjes voor toegang tot de Dogenpaleis is vaak lang, maar je kunt deze vermijden en delen van het paleis zien die niet toegankelijk zijn voor gewone bezoekers, met een Skip the Line: Doge's Palace-ticket en rondleiding. Een lokale gids neemt je mee langs de rijen en legt de geschiedenis en kunst in elk van de oogverblindende kamers uit voordat hij je over de Brug der Zuchten naar de beruchte gevangenis leidt.
4. Canale Grande (Grand Canal)
Het Grand Canal, dat door het hart van Venetië stroomt in een gigantische omgekeerde S-bocht, is de belangrijkste boulevard door de stad en verbindt Piazza San Marco, Rialtobrug, en de aankomstpunten van het treinstation en de brug vanaf het vasteland.
Slechts vier bruggen over de 3,8 kilometer lange lengte, maar uitgeklede gondels genaamd traghetti pendelen terug en weer op verschillende punten tussen bruggen. Het Canal Grande was het adres bij uitstek voor iedereen die aanspraak maakte op enige invloed in Venetië. Paleizen van alle vooraanstaande families komen uit op het kanaal, hun opzichtige Venetiaans-gotische en vroege renaissancegevels kijken uit op het water, waardoor bezoekers kwamen.
Deze grote paleizen - of in ieder geval hun gevels - zijn tegenwoordig goed bewaard gebleven, en een tocht langs het kanaal met de vaporetto, het drijvende openbaar vervoersysteem van Venetië, is de beste manier om ze te zien. Of u kunt de paleizen in een rustiger tempo bekijken tijdens een boottocht van 1 uur in een kleine groep op het Canal Grande in Venetië, die ook enkele van de kleinere kanalen omvat. En natuurlijk is een ritje met een gondel over het Canal Grande een van de meest romantische dingen om 's avonds in Venetië te doen.
5. Ponte di Rialto (Rialtobrug) en San Polo
Eens de enige brug over het Grand Canal, markeert de Rialtobrug de plek van de eerste nederzetting van het eiland, genaamd Rivus Altus (hoge oever). Gebouwd in 1588, zo'n 150 jaar na het instorten van een eerdere houten brug, ondersteunt deze stenen boog twee drukke straten en een dubbele reeks winkels.
Naast het dienen als drukke oversteekplaats halverwege het kanaal, is het een favoriet uitkijkpunt voor toeristen die foto's maken - of poseren voor - en om te kijken naar het assortiment boten dat er altijd onderdoor gaat.
De kerk van San Bartolomeo, dicht bij het San Marco-uiteinde van de brug, was de kerk van de Duitse kooplieden die woonden en werkten in de Fondaco dei Tedeschi (Duitse handelswaar Exchange) grenzend aan het kanaal hier. Het heeft een uitstekend altaarstuk, Het martelaarschap van St. Bartholomeus, door Palma de Jongere. De voormalige beurs is nu een populaire plek om te winkelen.
Aan de andere kant van de Rialtobrug ligt de drukke voedselmarkt, waar Venetianen en chef-koks verse producten en zeevruchten kopen. In de smalle straatjes van San Polo, voorbij de markt, zijn ambachtswinkels en ateliers voor het maken van maskers, een van de beste plekken om te winkelen in Venetië. Je zult ook eetgelegenheden vinden die niet zo druk zijn met toeristen als die dichter bij San Marco.
6. Torre dell'Orologio (klokkentoren)
Aan een kant van de basiliek, met uitzicht op Piazza San Marco, staat een van de bekendste iconen van Venetië, een klokkentoren met daarboven een paar bronzen Moren die elk uur op de grote klok slaan. De wijzerplaat van de klok toont de fasen van de maan en de dierenriem in verguldsel op een blauwe achtergrond, en boven de klok bevindt zich een klein balkon en een beeld van de Maagd.
Daarboven de gevleugelde leeuw van St. Merk en mozaïek van gouden sterren tegen een blauwe achtergrond werden in 1755 toegevoegd door Giorgio Massari. De toren zelf stamt uit de 15e eeuw en is typerend voor de Venetiaanse renaissance-architectuur. Door een gewelfde poort aan de voet loopt een van de drukste straten van Venetië, de smalle Calle Mercerei.
Als u in Venetië bent tijdens Hemelvaartsweek of tijdens Driekoningen, terwijl de Moren elk uur toeslaan, kunt u de Drie koningen werden door een engel langs de Madonna geleid. Je kunt de toren beklimmen om het uurwerk van dichterbij te bekijken.
7. Campanile
De Campanile staat als een gigantisch uitroepteken boven de uitgestrektheid van het San Marcoplein en is niet de eerste die hier staat. De oorspronkelijke, gebouwd als een vuurtoren in 1153, stortte in 1902 dramatisch in op het plein en werd herbouwd op een stevigere basis. Ook herbouwd was de Loggetta aan de basis, een kleine marmeren loggia voltooid in 1540, waar leden van de Grote Raad samenkwamen voordat ze bijeenkwamen in de sessies.
In de loggia aan de basis kunt u Sansovino's vier bronzen meesterwerken tussen de kolommen, die na de instorting allemaal uit het puin werden gered. De Campanile heeft een grimmiger kantje in zijn geschiedenis: in de Middeleeuwen werden gevangenen, waaronder afvallige priesters, halverwege de buitenkant in kooien gehesen, waar ze wekenlang opgehangen hingen.
Tegenwoordig is de Campanile een populaire attractie vanwege het uitzicht vanaf het platform bovenop, dat zich uitstrekt over de stad en de lagune tot aan de Adriatische Zee (probeer vroeg of laat op de dag te gaan, aangezien de rijen voor de lift erg lang kunnen zijn).
8. Santa Maria della Salute
Santa Maria della Salute, een van de meest gefotografeerde kerken in Venetië, heeft een ansichtkaartachtige setting en verheft zich op het puntje van een schiereiland tegenover het Dogenpaleis.
De monumentale barokke kerk werd gebouwd als dank voor de einde van de plaag van 1630. Maar het kwetsbare land kon zijn enorme gewicht niet dragen, dus liet de architect, Baldassare Longhena, meer dan een miljoen balken in de bodem van de lagune slaan voordat hij de kerk kon bouwen.
De overloop van de vaporetto bevindt zich recht tegenover de kerk, en het hoogtepunt van het interieur - afgezien van de magnifieke koepel - is de sacristie, waar je schilderijen vindt met onder meer Tintoretto's Marriage at Cana.
9. Scuola Grande di San Rocco
Dit indrukwekkende witmarmeren gebouw is gebouwd tussen 1515 en 1560 om een liefdadigheidsorganisatie te huisvesten die is gewijd aan San Rocco. Kort na de voltooiing won de grote 16e-eeuwse Venetiaanse kunstenaar Tintoretto de wedstrijd om een centraal paneel voor het plafond van de Sala dell'Albergo te schilderen door het gebouw binnen te gaan en zijn schilderij op de beoogde plaats te plaatsen voor de jury, tot grote ergernis van zijn rivaliserende kunstenaars.
Later versierde hij de muren en plafonds met een volledige reeks schilderijen, die worden beschouwd als het meesterwerk van de kunstenaar. De vroegste werken, in de Sala dell'Albergo, dateren uit 1564 en 1576 en omvatten De verheerlijking van St. Rochus, Christus voor Pilatus, de Ecce Homo, en de krachtigste van allemaal, De kruisiging. Die in de bovenzaal tonen taferelen uit het Nieuwe Testament, geschilderd tussen 1575 en 1581.
De verlichting is niet goed en de schilderijen zelf zijn donker, maar je kunt Tintoretto's innovaties in het gebruik van licht en kleur nog steeds waarderen. U kunt de plafonds gemakkelijker zien met een van de meegeleverde spiegels. Meer werken van Tintoretto bevinden zich in het koor van de aangrenzende kerk van San Rocco.
Adres: Campo San Rocco, San Polo, Venetië
Officiële site: www.scuolagrandesanrocco.org/home-en
10. Teatro La Fenice
De naam La Fenice (de feniks), gekozen bij de vernauwing in 1792, bleek profetisch, want net als de mythische feniks is hij uit de as herrezen. Het theater is drie keer door brand verwoest, de laatste keer in 1996, waarbij alleen de buitenmuren overeind bleven. Elke keer werd het herbouwd en het is nog steeds een van 's werelds grootste operahuizen.
Gedurende zijn geschiedenis, maar vooral in de 19e eeuw, zag La Fenice de premières van veel van de beroemdste Italiaanse opera's, waaronder die van Rossini, Donizetti en Verdi, en organiseert tegenwoordig opera- en balletvoorstellingen en muziekconcerten.
Zelfs na de heropening in 2003 met wat meer zitplaatsen, is La Fenice nog steeds een relatief klein operahuis, dus tickets zijn erg moeilijk te krijgen, vooral voor grote optredens. U kunt echter een rondleiding maken door het spectaculaire rococo-interieur met behulp van een audiogids; deze zelfgeleide rondleidingen duren ongeveer 45 minuten en omvatten de openbare ruimtes van het theater.
Officiële site: https://www.teatrolafenice.it/en
11. Ca' d'Oro
Het delicate marmeren filigraan van Bartolomeo Bon lijkt te kantachtig om uit steen te worden gehouwen, en je kunt je alleen maar voorstellen welke indruk deze façade moet hebben gemaakt, bedekt met zijn originele verf en goud. Samen met de Porta della Carta in het Palazzo Ducale, ook gemaakt door Bartolomeo Bon, wordt dit beschouwd als het meest perfecte voorbeeld van Venetiaanse gotiek.
U kunt ook het interieur bewonderen, aangezien dit palazzo nu een kunstmuseum is, gerestaureerd om zowel een decor voor de kunstwerken te bieden als een blik op de manier waarop rijke Venetianen leefden in de 15e en 16e eeuw. De kenner die verantwoordelijk was voor het redden van het paleis, baron Giorgio Franchetti, schonk zijn kunstcollectie in 1922 aan de staat, met werken van Titiaan, Mantegna, Van Dyck, Tullio Lombardo en Bernini.
Officiële site: http://www.cadoro.org/?lang=en
12. Murano en Burano
Een reis naar Venetië zou niet compleet zijn zonder aan boord van een vaporetto te springen voor de rit over de lagune naar Murano, de thuisbasis van de legendarische glasbewerkers van Venetië. Ze werden hierheen gestuurd in de 13e eeuw in de hoop het risico op brand van een van de glasovens die door het dicht op elkaar gepakte centrum van Venetië raasden, te verkleinen.
Dat beweerden ze tenminste. Even waarschijnlijk was het om de geheimen van het glasblazen een Venetiaans monopolie te houden. Dit was geen geringe zaak voor de Venetianen, wier Raad van Tien in 1454 verordende: "Als een glasblazer zijn vaardigheid meeneemt naar een ander land ten nadele van de Republiek, zal hij worden bevolen terug te keren; in de gevangenis, zodat zijn gevoel van gezinsplicht hem ertoe kan brengen terug te keren; mocht hij volharden in zijn ongehoorzaamheid, dan zullen er geheime maatregelen worden genomen om hem uit de weg te ruimen, waar hij ook mag zijn." Het was veel gemakkelijker om ze bij te houden als ze op een eiland zaten.
De grachten zijn tegenwoordig omzoomd door glazen showrooms en studio's, waar alles te zien is, van goedkope geïmporteerde snuisterijen tot prachtige kunstwerken. In het 17e-eeuwse Palazzo Giustinian bevindt zich het Glasmuseum, met een van de grootste en belangrijkste collecties Venetiaans glas uit de tijd van de Romeinen tot de 20e eeuw.
Maar het is niet allemaal glas: de kerk van Santi Maria e Donato combineert Veneto-Byzantijnse en vroegromaanse kenmerken, een resultaat van de verschillende bouwfasen tussen de zevende en de twaalfde eeuw. Let vooral op de kolommen van Grieks marmer met Veneto-Byzantijnse kapitelen, de 12e-eeuwse mozaïekvloer met dierfiguren en de St. Donato boven het eerste altaar aan de linkerkant. Het dateert uit 1310 en is het vroegste voorbeeld van Venetiaanse schilderkunst.
De 14e-eeuwse San Pietro Martire bevat verschillende prachtige Venetiaanse schilderijen: Bellini's Madonna in majesteit met St. Mark en de Doge Agostino Barbarigo en zijn Hemelvaart van de Maagd, samen met St. Jerome in de wildernis en St. Agatha in Prison door Paolo Veronese.
Het is een snelle rit naar het volgende eiland, Burano, een vissersdorp met prachtig beschilderde huizen, van oudsher bekend om zijn kantwerk. De Scuola dei Merletti (kantschool) en zijn kleine museum zullen u helpen het echte werk te onderscheiden van de goedkope importproducten die u in de meeste winkels vindt.
De slanke campanile van de De 16e-eeuwse kerk van San Martino leunt in een alarmerende hoek, des te dramatischer door zijn hoogte.
13. Peggy Guggenheim-collectie
De persoonlijke kunstcollecties van erfgename Peggy Guggenheim zijn ondergebracht in haar voormalige huis langs het Canal Grande, Palazzo Venier dei Leoni. Hoewel de meeste grote kunstmusea van Italië gevuld zijn met meesters uit de Middeleeuwen en de Renaissance, concentreert deze zich op Amerikaanse en Europese kunst uit de eerste helft van de 20e eeuw.
Het lage gebouw, met zijn reserve, wit interieur, is een passende locatie voor deze gedurfde en vaak dramatische werken, die kubistische, futuristische, abstract expressionistische, surrealistische en avant-garde scholen van schilderkunst en beeldhouwkunst vertegenwoordigen.
De permanente collectie omvat werken van Picasso, Dali, Braque, Léger, Mondriaan, Kandinsky, Klee, Ernst, Magritte en Pollock, en frequente tentoonstellingen brengen werk van andere grote kunstenaars binnen. In de beeldentuinen van het museum staan werken van Calder,Holzer,Caro, Judd enHepworth.
Adres: 704 Dorsoduro, Venetië
Officiële site: http://www.guggenheim-venice.it
14. Verken het getto en het Museo Ebraico di Venezia
De Venetianen noemden de gieterij hier geto, en in 1516 werd bepaald dat alle Joden in de stad op dit eilandje zouden wonen, de oorsprong van het woord "getto". Bewoners konden alleen overdag vertrekken en 's nachts werden de poorten op slot gedaan en bewaakt.
Dit deel van de Cannaregio sestiere heeft nog steeds een duidelijke joodse aanwezigheid, met synagogen en het Museo Ebraico di Venezia (Joods museum) met artefacten van het joodse leven hier uit de 17e en latere eeuwen. Tegenover het Ghetto Nuovo-plein, een ontroerend gedenkteken van bronzen panelen, gemaakt in 1980 door kunstenaar Arbit Blatas, herdenkt de slachtoffers van de deportatie tijdens de nazi-bezetting van de stad in 1943.
Adres: Museo Ebraico di Venezia,Campo del Ghetto Nuovo, Cannaregio
15. Santa Maria Gloriosa dei Frari
Deze gotische kerk werd rond 1340 door de franciscanen gebouwd en eindigde met de voltooiing van de gevel, het interieur en twee kapellen in het midden van de 15e eeuw. De indrukwekkende 14e-eeuwse klokkentoren is de op een na hoogste in de stad.
Hoewel het interieur in overeenstemming is met de eenvoudige, onopgesmukte stijl van Franciscaanse kerken, bevat het een schat aan artistieke schatten. In het rechter transept staat een belangrijk houten beeld van Johannes de Doper door de Florentijnse beeldhouwer Donatello, gemaakt in 1451 (eerste kapel rechts van het heiligdom).
In de sacristie bevindt zich een drieluik Madonna en kind gekroond met vier heiligen door Giovanni Bellini. In het linker transept is het beeld van de heilige Johannes de Doper op de stoep van de Cappella Cornaro gemaakt door de beeldhouwer en bouwmeester Jacopo Sansovino.
Het Monnikenkoor is een uitstekend voorbeeld van de hout- snijwerk van Marco Cozzi, met reliëfs van heiligen en Venetiaanse taferelen. En het heiligdom bevat het graf van twee doges door Antonio Rizzo, en boven het hoofdaltaar is de Assunta van Titiaan, geschilderd tussen 1516 en 1518. Het mausoleum van Titiaan in de zuidelijke zijbeuk was een geschenk van Ferdinand I van Oostenrijk, toen hij koning was van Lombardije Veneto.
16. Gallerie dell'Accademia (Museum voor Schone Kunsten)
Dit museum, kortweg "Accademia" genoemd, aan het Canal Grande heeft de belangrijkste en meest uitgebreide collectie Venetiaanse schilderkunst uit de 15e tot de 18e eeuw die er bestaat. Een groot deel van de collectie is samengesteld uit kloosters en kerken die gesloten waren en uit de ontruiming van paleizen van adellijke families, die nu worden tentoongesteld in het voormalige klooster van Santa Maria della Carità.
Sommige galerijen, zoals de de eerste, die Venetiaanse gotische schilderkunst bevat, heeft rijkelijk gebeeldhouwde en vergulde 15e-eeuwse plafonds. De werken zijn chronologisch gerangschikt, zodat u niet alleen de evolutie van stijlen kunt volgen, maar ook de werken van tijdgenoten kunt vergelijken.
Hoogtepunten van de 15e- en 16e-eeuwse schilderijen zijn St. George door Andrea Mantegna, Hiëronymus en een schenker door Piero della Francesca, Madonna en heiligen door Giovanni Bellini, Portret van Christus door Vittore Carpaccio, en Madonna onder de Sinaasappelboom door Cima da Conegliano.
17. Santa Maria dei Miracoli
Na de enorme grandeur van St. Mark's en de torenhoge uitgestrektheid van Frari, is de kleine Santa Maria dei Miracoli als een frisse bries, een meesterwerk van architectuur uit de vroege renaissance door Pietro Lombardo. Deze juwelendoos van met pastel ingelegd marmer werd tussen 1481 en 1489 gebouwd om een wonderbaarlijke afbeelding van de Maagd vast te leggen.
In tegenstelling tot de andere kerken in Venetië, waarvan de gevels zijn verfraaid met architecturale versieringen en standbeelden, gebruikte Lombardo zorgvuldig op elkaar afgestemd gekleurd marmer om delicate patronen van rozetten, cirkels, achthoeken en kruisen op de gevel te creëren. De methode wordt binnen voortgezet, wat het effect versterkt van het gouden gewelfde plafond dat boven grijze en koraalmarmeren muren uitsteekt.
Het schip wordt gescheiden van het koor door een prachtige balustrade uit de vroege renaissance, versierd met figuren. Het is geen wonder dat dit de favoriete trouwplek van de Venetianen is, aangezien het interieur een van de mooiste van de stad is.
Adres: Campo dei Miracoli, Venetië
18. Palazzo Rezzonico
Net zoals Ca' d'Oro je een kijkje geeft in het leven van de late middeleeuwen, zo geeft Palazzo Rezzonico een levendig beeld van het leven hier in de barok- en rococoperiode, in de 18e eeuw. Ontworpen en begonnen door de meester van de barokke architectuur van Venetië, Baldassare Longhena, werd het paleis bijna 100 jaar later in 1750 voltooid door Giorgio Massari.
Het meubilair en de collecties maken het beeld compleet dat door het gebouw wordt geschilderd, inclusief de interieurdecoratie van zijden wandbekleding, elegante afwerkingsdetails en Vlaamse wandtapijten. De kostuumcollectie benadrukt het belang van de zijdeproductie in Venetië vanaf de late middeleeuwen tot de 18e eeuw, toen het een grote concurrent was van Lyon, Frankrijk.
Strenge technische voorschriften werden gehandhaafd, wat resulteerde in een aantal van de mooiste zijden stoffen ooit gemaakt. Zijde was zo belangrijk dat zelfs in tijden van oorlog met de Turken de gevechtslinies uiteen gingen om de met zijde beladen schepen door te laten.
Het museum beschrijft het belang van luxegoederen, met name kleding en mode, voor de Venetiaanse economie in de 18e eeuw, toen brokaten verfraaid met goud- en zilverdraad dat hier werd geproduceerd, in heel Europa en de Nieuwe Wereld werden gekoesterd.
Officiële site: http://carezzonico. visitmuve.it/en/home/
19. Torcello-eiland
Venetië begon op dit buitenste eiland Torcello, hier al in de zevende eeuw gesticht en tegen de 12e eeuw was het een bloeiende handelsstad. Van de paleizen, kerken, scheepswerven en dokken zijn er nog maar twee kerken en een handvol huizen over, verspreid over het grote eiland.
Je kunt een idee krijgen van het belang van Torcello door de kathedraal, gewijd in 639 aan Santa Maria Assunta. Het wordt beschouwd als het best bewaarde voorbeeld van Venetiaans-Byzantijnse architectuur. Het werd gereconstrueerd in 834 en 1008, en de portiek en twee laterale apsis werden in de negende eeuw toegevoegd; een groot deel van het gebouw dateert uit de 11e eeuw. De mozaïeken langs het interieur zijn opmerkelijk.
De oudste bevinden zich in de kapel rechts van het hoofdaltaar, waar engelen uit de 11e eeuw die een medaillon met het Lam Gods dragen een sterke Byzantijnse invloed vertonen. De Kerkvaders; Gregorius, Martinus, Ambrosius en Augustinus; werden later toegevoegd, samen met Christus in Majesteittussen twee aartsengelen.
De 12e-eeuwse mozaïeken in de hoofdapsis en de Maagd met het Kind boven een fries van de Twaalf Apostelen omgeven door bloemen zijn allemaal op een gouden achtergrond. De westelijke muur is bedekt met lagen van een Byzantijns mozaïek van het Laatste Oordeel uit de late 12e of vroege 13e eeuw.
Bekijk naast de prachtig gedetailleerde marmeren gravures op het doksaal ook de 11e-eeuwse mozaïekvloer en de preekstoel, die in de 13e eeuw werd samengesteld uit eerdere fragmenten.
Aangrenzend aan de kathedraal staat de kleine 11e-eeuwse kerk van Santa Fosca, op een puur Byzantijns centraal plan met een portiek. Uw toegangsbewijs is inclusief het interessante kleine historische museum met kunstvoorwerpen uit de oudheid tot de 16e eeuw.
20. Lido
De lange (12 kilometer lange) strook zand die de Venetiaanse lagune van de Adriatische Zee scheidt, was Europa's eerste echte strandresort en was in zijn hoogtijdagen, aan het begin van de 20e eeuw, Europa's meest modieuze drinkplaats voor royalty's en de beroemdheden van de dag. Tegenwoordig verwelkomen de grote hotels waar ze verbleven nog steeds gasten en zijn ze nog steeds eigenaar van de prachtige fijne zandstranden, hoewel je ze voor een prijs kunt delen met hotelgasten.
Openbare stranden bevinden zich aan de noordkant van het eiland, in de buurt van de kerk van San Nicolo, waar relikwieën van Sint-Nicolaas worden vereerd. Na een aanzienlijke controverse tussen Venetië en Bari, die ook aanspraak maken op de relikwieën van de heilige, is door een anatomisch expert vastgesteld dat beide evenveel aanspraak maken; ongeveer de helft van het skelet, inclusief de schedel, bevindt zich in Bari en de andere helft in Lido. De kloosters zijn mooi en in de kerk hangen schilderijen van zowel Palma de Oudere als de Jongere.
Je kunt Lido te voet verkennen of met een gehuurde fiets in de buurt van de aanlegsteiger waar de 10 minuten durende rit met de Motonave of de langere vaporetto vanaf St. Mark's je afzet. Het eiland staat vol met art nouveau-villa's en hotels; om de villa's te zien, dwaal je door enkele zijstraten. In augustus en september is het Lido de locatie voor het International Film Festival, dat wordt gehouden in het Palazzo del Cinema.
21. Ca' Pesaro en Galleria d'Arte Moderna
De indrukwekkende façade van Ca' Pesaro met uitzicht op het Canal Grande, is geïnspireerd op de Sansovino-bibliotheek die tegenover het Dogenpaleis staat, een eeuw eerder gebouwd. Het weelderige Venetiaanse laatbarokke interieur staat in schril contrast met de kunst die
