Historyczny Nablus jest mniej odwiedzany niż południowy Betlejem i Hebron na Terytoriach Palestyny, ale dla tych, którzy chcą dokładniej poznać Zachodni Brzeg, to miasto ma do zaoferowania wiele atrakcji turystycznych. Porównanie hoteli pokazuje, że komfort nie zawsze idzie w parze z ceną, aw tańszych obiektach jest wystarczająco dużo przytulnych pokoi.
Z historią sięgającą czasów przybycia Abrahama do ziemi Kanaan, Nablus jest jednym z najlepszych miejsc do odwiedzenia dla podróżników szukających ważnych miejsc kultu religijnego.
Zwiedzanie góry Garizim, z jej samarytańską społecznością, oraz stanowisko archeologiczne Sebastia to dwie najważniejsze rzeczy do zrobienia w okolicy, ale kręte uliczki starego miasta Nablus są warte spędzenia czasu, a dla podróżujących z wolnym czasem czeka na odkrycie wiele mniejszych atrakcji.
Zdecyduj, jak spędzić czas tutaj, korzystając z naszej listy najważniejszych atrakcji turystycznych w Nablusie. Wynajmij samochód w Nablusie, aby zobaczyć wszystkie atrakcje we własnym tempie.
1. Stare Miasto
Zwiedzanie starej dzielnicy Nablus to prawdziwa przyjemność. W przeciwieństwie do wysokich biurowców okolicznych nowoczesnych dzielnic, labirynt krętych uliczek i wąskich uliczek jest tu cudownie klimatycznym miejscem starych i zniszczonych kamiennych budynków.
Centrum starego miasta to dom na teren targowiska. Tutaj znajdziesz słynne cukiernie i cukiernie w mieście. Nablus jest znany jako ojczyzna kanafeh (deser ze słodkiego sera i tartego ciasta, który jest spożywany na całym Bliskim Wschodzie), więc jest to idealne miejsce, aby go spróbować.
Będąc na starym mieście, upewnij się, że odwiedzić meczet El-Kebir (Wielki Meczet). Został zbudowany w 1168 r. na fundamentach kościoła krzyżowców, a w wystroju wnętrz wykorzystano kamienne kolumny z recyklingu.
Jeśli szukasz wyjątkowego prezentu, który możesz zabrać ze sobą do domu, stare miasto jest domem dla kwitnący przemysł produkcji mydła z oliwy z oliwek oraz kilka fabryk mydła schowanych w alejkach, gdzie można obserwować proces i kupować towary.
2. Sebastia (starożytna Samaria)
Rozległe pozostałości Sebastii (starożytnej Samarii) leżały nad arabską wioską o tej samej nazwie, około 11 kilometrów na północny zachód od Nablus.
Była to stolica królestwa Izraela w latach 880-721 p.n.e., założona przez króla Omriego i jego syna Achaba, którzy również wykonali większość prac budowlanych w Megiddo.
Wraz z podbojem Samarii przez króla asyryjskiego Salmanasara w 722 pne królestwo przestało istnieć.
Następnie Samaria była wykorzystywana jako baza wojskowa przez Asyryjczyków, Babilończyków i Persów. Pod koniec IV wieku zostało zajęte przez Macedończyków i uległo hellenizacji.
Herod przywrócił Samarii nowy blask, odbudował miasto i przemianował je na Sebaste na cześć Augusta (po grecku Sebastos). Tutaj również skazał na śmierć swoją żonę Mariamne i jej dwóch synów.
Dobrobyt Sebasty był krótkotrwały. Żydowscy rebelianci podpalili świątynię Augusta, a wkrótce potem, w 69 rne, Wespazjan zrównał fortecę z ziemią.
W czasach bizantyjskich w mieście wyrosła społeczność pod przewodnictwem swojego biskupa, a kiedy w V wieku podobno znajdowały się tu relikwie św. Jana Chrzciciela, do miasta zaczęli napływać pielgrzymi.
Kult relikwii świętego trwa od wieków, a są nadal czczone w meczecie we współczesnej wiosce Sebastia.
Ruiny są skupione wokół Forum, gdzie na zachodnim krańcu znajduje się trójnawowa bazylika z czasów bizantyjskich wciąż można zobaczyć.
Starożytna ulica, otoczona kolumnami, prowadzi z Forum do dobrze zachowanej Zachodniej Bramy. Pierwotnie zbudowany przez króla Omriego, to, co widzisz teraz, pochodzi z późniejszego okresu greckiego i rzymskiego.
Z północno-zachodniego rogu Forum ścieżka biegnie w górę na Akropol, mijając studnię izraelicką z IX-VIII wieku pne, hellenistyczną wieżę i rzymski teatr.
Ogromne schody prowadzą do miejsca, w którym znajdował się pałac zbudowany przez króla Omriego i jego fenicką żonę Jezebel, a później świątynia Heroda Augusta. Żadnego śladu po obu pozostałościach.
Z Akropolu, jeśli pójdziesz wokół murów w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, dojdziesz do dobrze zachowanego bizantyjskiego kościoła na południu stronie wzgórza, gdzie według tradycji znaleziono głowę Jana Chrzciciela.
3. Góra Gerizim
Góra Garizim jest domem dla 250 Samarytan. Ta niewielka mniejszość religijna, która wyrosła z Żydów, którzy uciekli przed deportacją do Babilonu po upadku północnego królestwa Izraela w 721 rpne, można teraz znaleźć tylko w wiosce Kiryat Luza na zboczach góry Garizim oraz w Holon, niedaleko Tel Awiwu.
Chociaż religia samarytańska jest spokrewniona z judaizmem, jest też wyraźnie inna. Ich zwój Tory zawiera tylko pięć ksiąg Mojżesza, a ich świątynia znajduje się na górze Garizim, gdzie, jak wierzą, Bóg stworzył świat i gdzie Abraham udowodnił swoją lojalność wobec Boga, niemal poświęcając syna.
W Kiryat Luza możesz odwiedzić Muzeum Samarytanin, a następnie przejść się na miejsce świątyni samarytańskiej (zniszczonej w 128 rpne).
4. Palladio (Dom Palestyny)
Ten raczej zaskakujący widok na Górze Gerizim jest dokładną repliką Villa Capra Andrea Palladio w Vicenzy.
To dzieło palestyńskiego biznesmena Muniba R. Masriego, który zakochał się w architekturze palladiańskiej podczas podróży do Włoch i postanowił odtworzyć ją w swojej ojczyźnie.
Nie jest udostępniony do zwiedzania, ale jeśli jesteś w okolicy warto zajrzeć, by z daleka podziwiać śmiałość tego dziwacznego dzieła XVI-wiecznej architektury położonego pośród palestyńskich wzgórz.
5. Miejsca kultu religijnego w Balacie
Jenin ma przez wieki było ważnym miastem na głównym szlaku z Jerozolimy.
W XIII wieku Mamelucy, obawiając się najazdów krzyżowców, zniszczyli nadmorskie miasta i zbudowali Dżenin jako punkt postojowy dla karawan na trasa między Damaszkiem a Egiptem.
Do wczesnych lat trzydziestych XX wieku droga z Jerozolimy do Hajfy i Galilei przebiegała przez Jenin, ale wraz z rozwojem Hajfy jako port i budowę drogi nadbrzeżnej przez Haderę, znaczenie Jenin spadło.
Obecnie stare miasto w Dżeninie z tradycyjnym, tętniącym życiem sukiem jest rodzajem labiryntu, w którym można się szczęśliwie zgubić i pozostaje poza zasięgiem radarów większości turystów.
Jenin jest także domem dla doskonałego Teatru Wolności, w którym przez cały rok wystawiane są sztuki teatralne i inne przedstawienia.
Lokalizacja: 42 kilometry na północ od Nablusu
7. Shiloh
Wioska Sinjil, która wzięła swoją nazwę od krzyżowca Raymonda de Saint-Gilles (hrabiego Tuluzy), znajduje się sześć kilometrów od miejsca starożytnego Shiloh (Khirbet Seilun po arabsku; Shillo po hebrajsku).
We wczesnym okresie Izraelicka osada, Szilo, była ważnym sanktuarium, ponieważ tam przez sto lat od około 1175 r. p.n.e. stało Przybytek zawierający Arkę Przymierza.
Wykopaliska prowadzone przez duńskich archeologów od 1926 r. ujawniły świątynię z okresu kananejskiego.
Chociaż miejsce to jest bardzo ważne z religijnego punktu widzenia, nie ma tu wiele do zobaczenia i prawdopodobnie zainteresuje ono tylko najbardziej entuzjastycznych miłośników historii.
Lokalizacja: 36 kilometrów na południe od Nablusu
8. Góra Sartaba
W I wieku pne król Hasmoneuszy, Aleksander Janneusz, zbudował tutaj na szczycie góry Sartaba fortecę Aleksandria.
Zniszczona przez Rzymian, została później odbudowany przez króla Heroda, aw 31 rpne służył jako miejsce uwięzienia żony Heroda.
To długa, mokra i stroma wspinaczka na wzgórze do pozostałości fortecy, ale wysiłek jest nagrodzone wspaniałymi widokami ze szczytu rozciągającego się na południowy zachód do Góry Oliwnej w Jerozolimie.
Historia Nablusu
Starotestamentowe Sychem znajduje się dwa kilometry na południowy wschód od Nablusu, na przełęczy między górami Garizim i Ebal. Sychem, ważne miasto w czasach kananejskich, dzięki położeniu na skrzyżowaniu ważnych dróg biegnących ze wschodu na zachód i z północy na południe, było związane z wieloma wydarzeniami w Starym Testamencie.
Abraham rozbił tu obóz na swoją podróż z Mezopotamii do Kanaanu i wzniósł pierwszy ołtarz.
Jego wnuk, Jakub, również rozbił swój namiot poza miastem po powrocie z Mezopotamii, kupił ziemię za sto sztuk pieniędzy, a także wzniósł ołtarz (Rdz 33,18-20).
W XVII wieku pne Hyksosi zbudowali tu fortecę. W XIII wieku pne Jozue kazał sprowadzić szczątki Józefa z Egiptu i pochować je na polu, które kupił jego ojciec Jakub.
Później, kiedy Omri założył nową stolicę Samarii, Sychem straciło na znaczeniu i podupadło jako wioska do 350 rpne, kiedy to Samarytanie uczynili ją swoją stolicą.
Historia miasta dobiegła końca wraz z jego podbojem przez Jana Hyrcanusa I w 128 rpne.
W 72 rne, dwa lata po zniszczeniu Jerozolimy, Tytus założył osadę Flavia Neapolis („nowe miasto”), dwa kilometry na północny zachód od zrujnowanego miasta Sychem. Miasto rozkwitło, aw 244 r. otrzymało status kolonii.
Początkowo zamieszkane głównie przez pogańskich weteranów (odsłużonych żołnierzy rzymskich) i Samarytan, wkrótce zyskało społeczność chrześcijańską, która wydała na świat filozofa i męczennik Justyn Męczennik, ok. 100-165.
W 521 Samarytanie zabili biskupa i zdewastowali kościoły w mieście, po czym Justynian kazał buntowników (z wyjątkiem tych, którzy nawrócili się na chrześcijaństwo lub którym udało się uciec) stracić lub sprzedać w niewolę.
W 636 r. miasto Neapolis zostało zajęte przez Arabów i stało się znane jako Nablus.
W okresie krzyżowców królowa Melisanda, wdowa po królu Fulku, ufortyfikowała miasto przed swoim synem Baldwina III, który w 1152 roku wykluczył ją z życia politycznego, ale pozostawił w posiadaniu Nablusu, gdzie założyła szereg kościołów. Okupacja miasta przez krzyżowców była jednak krótkotrwała iw 1187 r. zostało ono odzyskane przez Arabów.
W 1936 r. Nablus był punktem wyjścia buntu przeciwko brytyjskim władzom mandatowym. Jordania zajęła Nablus w 1948 r., ale w 1967 r. został odbity przez Izrael.
